بزرگى را پرسیدند که «ما العبودیّة»؟ گفت: «إذا صرت حرّا فأنت عبد» گفت: اى سالک اگر آزاد نشوى بنده نباشى. چه دانى که این آزادى چیست! این حرّیّت، لطیفه اى می دان در صندوق عبودیّت تعبیه کرده در عالمى که او را انسان خوانند، و انسانیّت خوانند.
منبع: عین القضات همدانی، تمهیدات، انتشارات دانشگاه تهران، چاپ اول، 1341، ص 261.
توضیح یک نکته: جناب عین القضات عبادت و عبودیت را در واقع به یک معنا دانسته اما امام موسی صدر بین آندو تفاوت قائل شده است.