☑️ سه امام بزرگوار (امام سجّاد، امام باقر و امام صادق علیهم السلام) فرمودهاند: «مصلحتِ همزیستىِ سالم و معاشرت با مردم در پیمانهاى است که دو سوم آن هوشیارى و یک سوم آن تغافل باشد». (تحف العقول: 264) شرح مختصر حدیث: در سبک زندگی یک انسان متعادل پیمانهای سرشار از مصلحت وجود دارد که دارای سه درجه است، دو درجهی آن به هوشیارى و آگاهی در زندگی اختصاص داده شده، ترکِ غفلتی که همیشه باید از آن مراقبت نمود و نباید از مسائل مهم زندگى بىخبر و در غفلت ماند، زیرا سهم بهره بردن از پیمانهی سرشار از مصلحتِ معاشرت با دیگران قابل توجه است! و یک درجهی باقیمانده به ترکِ آگاهی مخصوص شده است!، آری بزرگان نسبت به امورى که لازم است مورد بىاعتنایى و بىتوجهى قرار گرفته شوند، دستور به «تغافل» دادهاند!، مانند فکر کردن در موضوعاتی که اهمیت و جذابیت چندانى ندارند ... پ.ن: «تغافل» هیچ منافاتى با امربهمعروف و نهى از منکر و انتقاد (سازنده و اثربخش) ندارد؛ چون امر به معروف و نهى از منکر و انتقادهای اثربخش، اموری باارزش و دارای آثاری قابل توجه در اجتماع انسانی هستند، در حالى که «تغافل» مربوط به امور جزئى، کم ارزش، بی ارزش و یا عیوبى از زندگی دیگران است که اگر در پرده بمانند چه بسا بهتر است ... «تغافل» نسبت به امور کوچک میتواند ارزش و منزلت ما را در اجتماع بالا ببرد ... به امید داشتن پیمانهی سرشار از مصلحتِ معاشرت با نازنینان ایران عزیز ... یا علی ✍️ حمید حنائی نژاد