بزرگى را پرسیدند که «ما العبودیّة»؟ گفت: «إذا صرت حرّا فأنت عبد» گفت: اى سالک اگر آزاد نشوى بنده نباشى. چه دانى که این آزادى چیست! این حرّیّت‏، لطیفه ‏اى می دان در صندوق عبودیّت تعبیه کرده در عالمى که او را انسان خوانند، و انسانیّت خوانند.

منبع: عین القضات همدانی، تمهیدات، انتشارات دانشگاه تهران، چاپ اول، 1341، ص 261.

توضیح یک نکته: جناب عین القضات عبادت و عبودیت را در واقع به یک معنا دانسته اما امام موسی صدر بین آندو تفاوت قائل شده است.